مثل اسبِ مسابقه، یک عمر
هِی دویدم که طعم خوشبختی
زیردندان صاحبم باشد
وقت پیری، مرا که می کشتند
صاحبم گفت: حیف، پیر است و
گوشتش هیچ باب دندان نیست..
" احسان پرسا "
تاریخ : دوشنبه 92/6/25 | 3:55 عصر | نویسنده : احسان پرسا | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.